Informacje o przychodni BASIS w Owczarni

Pierwotnie, przez blisko trzydzieści lat przychodnia obejmująca swym zasięgiem Podkowę Leśną i okolice, mieściła się w prywatnym mieszkaniu u zbiegu ulic Orzechowej i Lipowej, tam gdzie dziś mieści się szkoła im. Św. Teresy od Dzieciątka Jezus.

W roku 1978 z inicjatywy grupy miejscowych kombatantów i społeczników, pod patronatem  redakcji pisma „Chłopska Droga”  rozpoczęto budowę  przychodni przy ulicy Błońskiej. W grupie inicjatywnej znaleźli się między innymi Bogdan Siudowski, Mieczysław Żurowski, Zygmunt Koziożemski, Józef Basak, Władysław Gruszka, Andrzej Kowalewski, Zdzisław Kaftański, Jan Siezieniewski, Andrzej Marszewski, Anna Kozankiewicz i Danuta Majewska. Znaczna część środków pochodziła ze zbiórek społecznych, oraz  rozprowadzania wśród mieszkańców „cegiełek”. Duża rzesza miejscowych rzemieślników aktywnie uczestniczy w pracach przy budowie. Zostali zaproszeni i zorganizowani przez właściciela warsztatu stolarskiego, Pana Mikołaja Gabryszuka. Wśród nich są Mieczysław Tokarski, Jan Wilk, Tadeusz Bolesta, Czesław Kubaś, Edward Wołowski, Tadeusz Kowalski, Janusz Pajewski, Jerzy Iwanowicz  i wielu innych. W pracach społecznych biorą udział miejscowi rolnicy, wśród nich Stanisław Serafinowicz i Zbigniew Nowak. Aktywnie włączają się  w dzieło budowy uczniowie Zespołu Szkół Elektrycznych  przy ulicy Sołtyka w Warszawie, oraz miejscowego Seminarium Adwentystów. Kierują nimi miejscowi kombatanci prof. Zygmunt Koziożemski, Mieczysław Żurowski i Józef Basak. Wielu mieszkańców przekazuje liczne dary, które stanowią wystrój, lub wyposażenie placówki. Wśród nich są znani artyści plastycy Hanna i Leszek Nowosielscy, którzy ofiarowali cenne ceramiczne panneau.

Pierwszym kierownikiem przychodni został dr. Andrzej Lipiński – wybitny lekarz, aktywny społecznik i troskliwy gospodarz majątku, jaki mu powierzono.
Ogrom zaangażowania miejscowej ludności w dzieło budowy przychodni został udokumentowany licznymi fotografiami i artykułami prasowymi. Zapraszamy do galerii, gdzie zobaczymy bohaterów tamtych dni. Wielu z nich jeszcze żyje. Są naszymi znajomymi i sąsiadami. Pamiętają tamte czasy, a naszym zadaniem jest uchronić pamięć o ich pracy i zaangażowaniu  przed zapomnieniem.

                                                                                                          Magdalena Bijak- Perka